Bij het uitspreken van deze naam zal ook bij U één glimlach verschijnen en zeker de vraag, “Waarom heet een restaurant toko, en waarom ‘Oen’ ??”. Wat zeker is, deze naam wordt niet snel vergeten

Toko “OEN” is het oudste restaurant van Indonesië dat nog in handen is van het oorspronkelijke familiebedrijf. Ongeveer in 1910 begon mevrouw Liem Gien Nio (“Oma Oen”) een koekjeswinkel te Jogjakarta met de naam “Toko “OEN””, naar de naam van haar man Oen Tjoen Hok (“Opa Oen”).

In 1922 werd aan de koekjeswinkel een ijssalon en een restaurant toegevoegd. De keuken was een mengeling van de Indische, Chinese en Nederlandse keuken. In 1934 werden vestigingen te Batavia en Malang opgericht. In 1973 werdt filiaal Batavia gekocht door de ABN bank en afgebroken om er een kantoorgebouw neer te zetten. In 1990 werd filiaal Malang verkocht aan een nieuwe eigenaar die tot vandaag de dag de naam Toko “OEN” pirateert. Eigenlijk mag men daar de naam Toko “OEN” niet voeren omdat deze legendarische naam al vanaf 1936 gepatenteerd is.

In 1935 kocht Opa Oen een gebouw in Semarang van een Engelsman die daar een “Grillroom” uitbaatte, aan de bekende straat Bodjong nummer 52 (nu Jalan Pemuda). Vanaf 1936 werd dit Toko “OEN” Semarang. Dit restaurant is de enige overgebleven originele Toko “OEN” en wordt beheerd door de tweede generatie van de familie Oen, mevrouw Sinarwati Utama, geholpen door de 3e generatie te weten Jenny Magaradjasa en haar man Sando Kalalo. Het gebouw is opgetrokken in Art Deco stijl. Het interieur is meermaals aangepast aan de eisen van de moderne tijd maar ademt nog altijd de sfeer van weleer.

De gerechten worden nog steeds klaargemaakt naar receptuur van Oma Oen en zijn een begrip in Indonesië. Het restaurant dankt haar bijzondere status ook aan de menukaart met gerechten uit de Nederlands-koloniale tijd, waaronder uitsmijter, huzarensalade, kaasstengels en dergelijke. Voor de nostalgische ijsspecialiteit “tutti-frutti” komen gasten van heinde en verre naar Semarang. “Het omrijden waard!”, zo zou de Michelingids zeggen maar die kent men in Indonesië helaas nog niet.

Kom maar naar Toko “OEN” Semarang!

ijsttafelen, Ikan Bakar, en Dagschotels

1936
Ikan Bakar

toko interior
Loempia Toko “Oen”

Nederlanders willen natuurlijk allemaal om 6 uur eten en iedereen wil snel zijn bestelling hebben, maar omdat alles vers wordt klaargemaakt kon de keuken tijdens de spitsuren de druk nauwelijks aan. Om dit te ondervangen is vanaf 1997 een nieuwe formule toegepast: het lopend rijsttafelbuffet. Gasten konden zelf gerechten opscheppen die ze wilden en een plekje zoeken.

Na jaren buffet, werden enkele jaren geleden de specialiteitengerechten uit de Midden-Javaanse keuken gelanceerd zoals nasi goedeg, lontong capgomeh, ikan bakar en ikan goreng. Deze gerechten komen alleen dan tot hun recht als ze in de juiste samenstelling geserveerd worden en daarom worden deze afzonderlijk van het buffet vers in de keuken bereid.

Vorig jaar was er weer iets nieuws tijdens Tong Tong Fair 2009, te weten de dagschotel: elke dag een andere combinatie van gerechten, die zo samengesteld zijn dat het een compleet geheel vormt. De gast krijgt een luxe schotel voor een redelijke prijs. Ook nieuw op de menukaart is het gerecht mie bakso, dat heden ten dage grote populariteit geniet onder de jongere generatie in Indonesië.

De dagschotel kunt u zeker weer genieten tijdens de Tong Tong Fair 2010!

De “Loempia Toko Oen” en
“Loempia Semarang”

Een loempia is een van oorsprong Chinees gerecht dat onder meer in de Indonesische keuken wordt geserveerd. Het Indonesische woord “loempia” komt van “Lun Pia” (??), wat ongeveer “zachte pannenkoek” betekent. Meestal worden ze als dim-sum voorgerecht of snack gegeten. Het bestaat uit een langwerpige zak gemaakt van een dunne lap deeg, die zelf opgegeten kan worden, met daarin vlees en groenten. Het deeg wordt als een envelop dichtgevouwen en daarna gefrituurd, of rauw gegeten.

De Loempia Semarang dateert al van vele eeuwen geleden, uit de tijd dat de eerste chinese immigranten zich in de Midden-Javaanse havenstad Semarang vestigden. Het recept was overgenomen van het Chinese vasteland. De vulling bestond oorspronkelijk uit bamboescheuten, garnalen, ebi (gedroogde gemalen garnalen) en krab. Omdat de genoemde ingrediënten vrij kostbaar zijn, veranderde het recept en kreeg de moderne Loempia Semarang een andere vulling met bamboescheuten, kip en ei.

Overigens, de loempia zoals die ooit door Chinees-Indische restaurants in Nederland is geïntroduceerd, lijkt weinig meer op de oorspronkelijke loempia. Deze is slechts bedacht om te verkopen aan Nederlandse consumenten die een maaltijdgerecht wensen en ook aangepast aan de westerse smaak.

Tijdens de Tong-Tong Fair 2009 zal Toko Oen de bezoekers laten kennismaken met “Loempia Toko Oen”: de originele Loempia naar antiek recept met daarin ebi en bamboescheuten. Gasten kunnen zich ook tegoed doen aan de “Loempia Semarang” naar moderne receptuur uit de Indonesische volkskeuken.